Η εξέλιξη των συσκευασιών

Η συσκευασία όπως την γνωρίζουμε σήμερα είναι το αποτέλεσμα μιας μακράς διαδικασίας ανάπτυξης. Οι πρωτόγονοι άνθρωποι συνήθως κατανάλωναν φαγητό όταν το έβρισκαν. Ήταν αυτάρκεις, οπότε δεν χρειαζόταν να συσκευάζουν τρόφιμα. Τα πρώτα δοχεία και δοχεία προμηθεύτηκαν από τη φύση με τη μορφή δέρματος ζώων, κοχύλια και κολοκύθια. Αργότερα, η εφεύρεση του κεραμικού τροχού σήμαινε ότι η κατασκευή απλών κεραμικών δοχείων έγινε πιο εξελιγμένη.

Τα ξύλινα βαρέλια έγιναν δημοφιλή τον Μεσαίωνα επειδή μπορούσαν να χρησιμοποιηθούν για την αποθήκευση διαφόρων τύπων τροφίμων, συμπεριλαμβανομένων υγρών όπως μπύρα ή κρασί, και ήταν πολύ λιγότερο εύθραυστα από τα γυάλινα ή αγγειακά δοχεία.

Η ζήτηση για καλύτερες συσκευασίες αυξήθηκε ξαφνικά κατά τη διάρκεια της Βιομηχανικής Επανάστασης, όταν το εμπόριο άνθισε. Στη συνέχεια, στις αρχές του 19 ^θ τον 19ο αιώνα, ένας Γάλλος ονόματι Νίκολας Άπερτ εφηύρε το κουτί. Ήταν φτιαγμένο από γυαλί και όχι από μέταλλο, αλλά ήταν ένα μεγάλο βήμα μπροστά στην ιστορία της συσκευασίας, καθώς προστάτευε τα τρόφιμα από τις επιπτώσεις της έκθεσης στον αέρα. Στο τέλος του 19ου αιώνα ^θ τον 19ο αιώνα, ένας Αμερικανός ονόματι Ρόμπερτ Γκέιρ εφηύρε ένα χαρτόκουτο. Το πλατύ κουτί μπορούσε να διπλωθεί για να γίνει ένα τετράγωνο δοχείο που ήταν ελαφρύ, φθηνό και εύκολο να συναρμολογηθεί.

Οι 20 ^θ το 19ο αιώνα είδε την εφεύρεση ενός αξιοσημείωτου αριθμού συσκευασιών: το διαφανές κυτταρίνη εμφανίστηκε για πρώτη φορά μεταξύ των Παγκοσμίων Πολέμων και προκήρυξε την έναρξη της εποχής του πλαστικού. Η εφεύρεσή του ακολούθησε γρήγορα αυτή του πολυαιθυλενίου. Το αλουμινένιο φύλλο, το οποίο εμφανίστηκε αργότερα, επέτρεψε να σφραγίζονται αποτελεσματικά φάρμακα και άλλα ευαίσθητα προϊόντα. Από τότε, πολλές τεχνικές καινοτομίες οδήγησαν στη συνεχή βελτίωση των συσκευασιών και, κατά συνέπεια, στην αύξηση της επιλογής των τροφίμων, βελτιώνοντας έτσι το καθημερινό επίπεδο ζωής μας. Στη δεκαετία του 1940, αναπτύχθηκε συσκευασία για κατεψυγμένα τρόφιμα. Το 1952 το αεροζόλ μπήκε στην αγορά. Από τότε χρησιμοποιούνται για τη διατήρηση μακροχρόνιου γάλακτος ασηπτικά κουτιά, τα οποία εφευρέθηκαν το 1961.

Κατά την τελευταία δεκαετία, έχουν αναδυθεί αρκετές νέες ή βελτιωμένες τεχνολογίες συσκευασίας για την ικανοποίηση των αναγκών της αγοράς, ιδίως εκείνες που αφορούν τις ενεργές συσκευασίες, τις βιώσιμες συσκευασίες και τις έξυπνες συσκευασίες.